Cancer does not define us; it is merely a chapter in our lives
World Cancer Day เตือนสติ มนุษย์โลกให้รักษาสุขภาพ เพื่อจะได้มีสุขภาพที่ดี ไปนานๆ
ระหว่างที่ยังมีลมหายใจบนโลก ใบนี้ มนุษย์ควรมีคุณภาพชีวิตที่ดี ภายใต้คำว่ารู้จัก “พอดี”
เมื่อใดที่มนุษย์ไม่พอ คุณภาพชีวิตที่ดีนั้นจะถูกทับด้วยความเหน็ดเหนื่อย ภาระ หน้าที่ เพราะการไขว่คว้า มุ่งมั่น ทะเยอทะยานของมนุษย์ บางครั้งจะทำให้ลืมความเป็นจริงของสังขารที่ไม่เที่ยงแท้ของเรา
ทุกชีวิตจะต้องมีวันป่วย ไม่มีใครหนีพ้น ดังนั้นความไม่ประมาทสำคัญที่สุด
ไม่ใช่ความมุ่งมั่นการไขว่คว้าจะไม่ดี แต่แค่พอดีภายใต้ความสุข ไม่ใช่ความทุกข์และความเครียด
มะเร็ง อารมณ์ อาหาร ออกกำลังกาย การใช้ชีวิต กรรมพันธุ์ ทุกปัจจัยสัมพันธ์กัน บางครั้งบางคนใช้ชีวิตค่อนข้างดี หรือดีเลย แต่ก็ยังเป็นผู้ป่วยโรคมะเร็งได้
ฟังเหมือนไม่ต่างกัน แต่ต่าง
ต่างกันที่ภาวะต่อสู้กับการรักษา จะไม่เหมือนกัน
บางคนรักษาแป๊บๆ หาย
บางคนรักษาแป๊บๆ ตาย
บางคนรักษานานเป็นปีๆ ก็ยังไม่หายสักที
ถ้าใครใช้ชีวิตดีเป็นพื้นฐานดีอยู่แล้ว ถ้าป่วยร่างกายจะฟื้นตัวเร็วกว่าคนที่ใช้ชีวิตแบบไม่ระวัง
อารมณ์ดี มีความสุขง่ายๆ ออกกำลังกายบ้าง ไม่มีภาวะอ้วน ทานอาหารดี ดีในที่นี้คือไม่ใช่แพงแต่มีประโยชน์
สังขารไม่เที่ยง คือเรื่องจริง ที่มนุษย์ควรตระหนัก การมีความสุขกับคนรอบข้างในชีวิตเรา สำคัญที่สุด เคยคิดว่ามะเร็งคือเรื่องไกลตัว แต่วันนี้รู้สึกได้ว่ามันไม่ได้ไกลเลย ที่โหดร้ายกว่าการเป็นมะเร็งก็คือค่าใช้จ่ายที่ต้องแลกกับการยื้อ ยื้อเอาไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เลิกยื้อก็คือเลิกจ่าย แต่เลิกไม่ได้เพราะจ่ายไปเยอะแล้ว เสียดาย
ด้วยรัก
ขอบคุณบทความดีๆ จากคุณ Andi
World Cancer Day เตือนสติ มนุษย์โลกให้รักษาสุขภาพ เพื่อจะได้มีสุขภาพที่ดี ไปนานๆ
ระหว่างที่ยังมีลมหายใจบนโลก ใบนี้ มนุษย์ควรมีคุณภาพชีวิตที่ดี ภายใต้คำว่ารู้จัก “พอดี”
เมื่อใดที่มนุษย์ไม่พอ คุณภาพชีวิตที่ดีนั้นจะถูกทับด้วยความเหน็ดเหนื่อย ภาระ หน้าที่ เพราะการไขว่คว้า มุ่งมั่น ทะเยอทะยานของมนุษย์ บางครั้งจะทำให้ลืมความเป็นจริงของสังขารที่ไม่เที่ยงแท้ของเรา
ทุกชีวิตจะต้องมีวันป่วย ไม่มีใครหนีพ้น ดังนั้นความไม่ประมาทสำคัญที่สุด
ไม่ใช่ความมุ่งมั่นการไขว่คว้าจะไม่ดี แต่แค่พอดีภายใต้ความสุข ไม่ใช่ความทุกข์และความเครียด
มะเร็ง อารมณ์ อาหาร ออกกำลังกาย การใช้ชีวิต กรรมพันธุ์ ทุกปัจจัยสัมพันธ์กัน บางครั้งบางคนใช้ชีวิตค่อนข้างดี หรือดีเลย แต่ก็ยังเป็นผู้ป่วยโรคมะเร็งได้
ฟังเหมือนไม่ต่างกัน แต่ต่าง
ต่างกันที่ภาวะต่อสู้กับการรักษา จะไม่เหมือนกัน
บางคนรักษาแป๊บๆ หาย
บางคนรักษาแป๊บๆ ตาย
บางคนรักษานานเป็นปีๆ ก็ยังไม่หายสักที
ถ้าใครใช้ชีวิตดีเป็นพื้นฐานดีอยู่แล้ว ถ้าป่วยร่างกายจะฟื้นตัวเร็วกว่าคนที่ใช้ชีวิตแบบไม่ระวัง
อารมณ์ดี มีความสุขง่ายๆ ออกกำลังกายบ้าง ไม่มีภาวะอ้วน ทานอาหารดี ดีในที่นี้คือไม่ใช่แพงแต่มีประโยชน์
สังขารไม่เที่ยง คือเรื่องจริง ที่มนุษย์ควรตระหนัก การมีความสุขกับคนรอบข้างในชีวิตเรา สำคัญที่สุด เคยคิดว่ามะเร็งคือเรื่องไกลตัว แต่วันนี้รู้สึกได้ว่ามันไม่ได้ไกลเลย ที่โหดร้ายกว่าการเป็นมะเร็งก็คือค่าใช้จ่ายที่ต้องแลกกับการยื้อ ยื้อเอาไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เลิกยื้อก็คือเลิกจ่าย แต่เลิกไม่ได้เพราะจ่ายไปเยอะแล้ว เสียดาย
ด้วยรัก
ขอบคุณบทความดีๆ จากคุณ Andi